Erbo-di-mousco(-de-palun)
Epipactis palustris
Orchidaceae
Noms en français : Épipactis des marais, Elleborine des marais.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-mousco trachis en group bonodi soun rizoumo, dins li palun alcalin (Ca). Èi pas uno planto forço coumuno en basso Prouvènço, au contro di palun de mountagno mounte se pòu trouba fin que proun aut (2200 m). Se recounèis à si flour blanquinouso tenchado de rouge clar ; lou davans de la labreto caup de gibeto bourdado de jaune. Li fueio soun proun longo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 18 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado :
Vo
Jun à avoust
Liò : Palun
- Rèire-duno
- Tepiero marnouso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Epipactis palustris (L.) Crantz, 1769
Ègo(-di-fueio-primo)
Iberis linifolia subsp. stricta
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Ibéris à feuilles étroites.
Descripcioun :Es uno planto proun ramificado que trachis dins lis esboudèu e li roucaio sus cauquié. Flouris après lou 15 d'avoust. Li fueio soun sènso péu, primo, e li fru soun bourda d'alo courto. La subsp. presentado aqui, es uno planto de mountagno (600-1100 m). Se destrìo de sa sorre, subsp. linifolia emé sa flour mai acoulourido e si fueio de la proumiero annado dentado.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 8 à 30(40) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Iberis
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 1 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 1000 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto endemico
Liò : Esboudèu
- Roucaio
- Sablo
- Clapas
Estànci : Coulinen à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Aupènco
Ref. sc. : Iberis linifolia subsp. stricta (Jord.) Rouy & Foucaud, 1895